Keşke Yüzüme Baksanız

"Kendimi lavaboya soksam, suyu da buz gibi açsam, bir elimle şampuanı döküp diğer elimle saçlarımı okşasam. Kendime yetsem ya ben. Ağladıkça gördüklerin rengi ortaya çıkarsa. Şampuanların arasında yeniden ağlasam pazarlar gene eski pazarlar olur mu acaba? Kokular peşimi bırakır mı?.. Şimdi ben bu pazarları yeniden yaşayamayacağımı, kaç kaldığında tatilden tiksindiğimi, tavaları masa örtüsüne taşıdığım mı anlatayım bu insanlara?.." Tatlı sersemler, aşkzedeler, bir tür olduramayan beceriksizler, kötü huylu müdahaleleri boğup öldürenler, zamana ayak uyduramayanlar, acı veren erkek yıkımından bildirenler... Terk edilmenin acısına ilaç olur mu şarkılar? Televizyon da olmasa ne yapar bu yalnızlar? Sahi günlerin hangi dizisi bugün? Halil Yörükoğlu, kurmaca ile gerçek hayat arasında güçlü bir köprü kuruyor. Anlattıklarıyla bizi kendi yaşanmışlıklarımıza yönlendiriyoruz. Keşke Yüzüme Baksanız, hayat boyunca usulca izlediğiniz fotoğraf kareleri gibi öykülerin kitabıTanıtım Metni