Sonçağ
Kestane'nin Düşü
Kestane'nin Düşü
Teslim alım stok durumu yüklenemedi
Nefes, yaşlı kadın: "Artık beni içine hevesle çekmiyorsun, üzerinde hep bir ağırlık var. Yorgunluk mu mutsuz mu bilemedim? Beni iyi karşılamıyor, gönülsüz misafir ediyorsun." dedi. Kadın derin bir nefes alıp sonra gülümseyerek: "Hem hastayım, hem yorgunum. Hepsinden önemlisi çok ama çok yaşlıyım. Dile kolay seksen beş yaşındayım. Ellerim ayaklarım eskisi gibi tutmaz. Yediğim yemekten bile tat alamam. Yaşamaktan öyle yapıyordum, öyle bitkinim ki… Bir de bana sitem niye beni hoş karşılayıp misafir görmüyorsun diyorsun. Artık bana eziyet etme!" Nefes: "Ben yaşlanmam, yaşlanmam, yaşlanmayı de sevmem. Bana eziyet etme, parmaklarım tutmuyor diyorsun ama olmaz, kabul edemem. Gayret et biraz. Kalk bahçeye çık. Otuz sene önce kendi elinle diktiğin dut ağacının altında bir çay iç. Canlanacak, beni reddetmeyeceksin.Tanıtım Metni
Paylaşmak
