Kharmides

Güzel, alımlı, mütevazı, kendine hâkim, yani Hellenlerin sōphrōn diyeceği bir delikanlıdır Kharmides. Sokrates onun bu göz alıcı güzelliğinin ötesinde ruhunun da güzel olduğunu kanıtlamak istercesine onu akrabası ve hamisi Kritias ile sōphrosynēyi tartışmaya çağırır. Bu kavram Eski Yunan toplumunda ve düşünce dünyasında genel olarak ılılmlılık, ölçülülük, ihtiyatlılık, kendine hakim olma ve bilgelik olarak anlaşılsa da Platon Kharmides'te bu işin hiçbirine dokunmaz. Sakinlik, yavaşlık, utanma duygusu ile başlayan sōphrosynē tanımlarına “başkasının değil kendi işiyle uğraşmak”, “uğraştığı şeyin iyi ve faydalı olduğunun bilincinde olma” tanımları ile devam eder. Sonrasında bilme ve bilim tartışmasına evrilen bu diyalogda, 'Kendini bil!' düsturu ile Sokrates'in ünlü “Tek bildiğini bilmediğimi bilmemdir” sözü eksiktir. Sahi, bilimin ve bilgisizliğin bilimi olup olmadığı sōphrosynē ya da insanın neyi bildiğinin ve neyi bilmediğinin bilimi? Ne olursa olsun insana böyle bir bilmenin, mutlu kadınlar mı insanı? Faydası bulunann ve mutlu kılmayan bir erdem olabilir mi sōphrosynē? Tüm bu sorularla başlarsa bırakır Sokrates bizi ve yanımıza sōphrosynēnin ne olduğu değil ne öğrenilmediğinden kâr kalır ancak. Tanıtım Metni