Kimsesiz Kız Çocuğu

Kimsesizlik, anlaşılmamak, tam olarak sevilmemek, hiçbir zaman ya da sosyal alanında kimse tarafından tam bir kabulleniş, sahiplenilme ya da koruma görmemek, şefkati kendi başına yaşanmak üzereyken berbat bir şekilde köşeli, sert, korkudan delik deşik olmak ama aynı zamanda yaralarının kabuklarından korumak, tüm acısını da o yükün arkasında saklanmış bir ruh olarak tek büyümek, yola devam etmek, ummak ve belki de en çok düşmek, hiçbir zaman yaşamak demektir.”–PiaKendi evinde kabul etmemiş, varlığı, isteği, acıları ya da maruz kaldığı hiçbir tür duygu dalgalanması farklı değildi küçük bir kız çocuğunun acısının ve hayal kırıklıklarının her türlüsüyle sınanmış yaşamına Gümüşsuyu'nun yokuşları, Kınalıada'nın serin suları, Bebek'in dar sokakları yuva olur. Bu kimsesiz kız çocuğu, kendi evinde âdeta bir otel yoğunluğu sığınmış, sesi duyulmayan, varlığı ile yokluğu bir görülen, sıradan, değersiz bir misafir gibidir. Ne yazık ki hiçbir zaman ailesinden bir parça kendi ailesini kurma hayallerinden olamaz, o yalnız ve uzaktaki otelden ayrılmak isteklerinden de asla vazgeçmez. Bazen kötü bir rüya olarak yaşamak istediği, bazen hiç unutulmayacak bir masal gibi geçen tüm hayatı boyunca zorluklara inat, parlak ışıltılı var oluşu emsalini sergiler.Tanıtım Metni