Kınalı Parmakların Büyüsü

Sıtkı çok düşünceliydi, dünyadan baksa hayra yoramıyordu ama kendince bir doğruluk oranı çıktı olanlardan, "Benim babam, okuma yazmanın bilgilerini kavrayamadı; iki inek, bir eşek önümde, beni dağda bayırda, ovada yazıda doladı durdu ama ben çocuğum kadar okuyacağım. Yüksel gücü kadar yükselin, okusun, adam olsun. Büyük adam olamazsa bile, hiç bilmiyor arkamdan bir dua okuyacak kadar dini bütün bir evlât olsun. Ben şimdi neyim böyle? Ölsem, mezarda bile havam, benim gibi bir kara cahili kucaklamaktan azap içinde kalır!” diyor, olanların nedenini kendinde buluyordu. Adam, biricik oğlu Naci'yi işte böyle samimi duygularla Yalvaç İmam Hatip Okulunun orta kısmına yazdı. Bu umutla tam iki sene erzak, çamaşır temiz, odun kasabadan taşınıyor. Çoğu zaman bir kamyon bile bulunmazdı da; Yağmurlu, karlı soğuk kış etkileri sırtında, bazen eşekle Yalvaç yollarına düşerdi. Sırtında heybesiyle, Yalvaç caddelerinde tipik bir yerli halk imajı çizerdi... Tanıtım Metni