Kırık Kalpler Atölyesi

Yüreğine kulak verdi, kırıldı... Döndürmeye baktınız, yapayalnız. Başını kaldırdı gökyüzüne baktı, masmavi… “Olsun” dedi. "Daha fazla verirsen var, yarını yaratan var. Yaradan varsa umut da var. Hadi rastgele..." dedi, umuda doğru yol aldı. Sen, ben, o, biz, siz, onları; ne fark eder? Hepimiz inseniz. Hangi kişisel zamirini kullanırsan kullansan, insan olmak yetmez mi? Kadın erkek sıfatını bir kenara bırakırsak, geriye sadece insan kalır. Bu kitapta “ben” var ama egosuyla söylenen “ben” değil. Ölümüne doğruları haykıran bir kahraman, bu nedenle başım beladan kurtulmuyor. Doğruları arasından beni akıl ve ruh hastası diye sevk ettiler. Kitabı okuduktan sonra belki sen de, sen de bana katılırsın, doğruyu söyleyenler olarak biraz kalabalıklaşırız, ne dersin?Tanıtım Metni