Kırk Dokuz

Geçmişin kırık aynalarından inanması güç hikayeler günümüze yansıyor. Zeynep Yavuz, gerçek bir hikayeden esinlenerek; Bir dönem toplumsal hafızaya kazınan olaylarını gözler önünde sererken, gerdek gecelerinde saklamak zorunda kalan Mahperi ve Alaz ile okurlarını buluşturuyor. Aşk boyu ilmek ilmek ruhuna sanatçı bir Anadolu kadının kırk dokuz yıl arkadaşını yitirmeden, inancını kaybetmeden bekleyişini bir solukta okuyacaksınız. Alaz arka bölgelerden takip etmiş, izliyordu. Kadın kaskatı kesildi ruhsuzca yürüyordu. “Gel baştan sona yazalım bu aşkın kaderini” diyemeyecek kadar gecikmişti. Yaşadığın bu acı, çocukluk sevdası gibi usulca kanatlanan yüreğini. Bir yumruk vurdu tam da kalbinin üzerine. Kızdı ve “Kendine gel!” diye bağırarak bütünüyle. Sessizce yerde oturan sevdiği kişiyi takip etti. Elleriyle yeri kazıyordu kadın. Bir süre sonra elindeki sınırsız bir şeyin olduğunu gördü ve kendine zarar vereceği endişesiyle biraz daha yaklaştı Alaz. Bir ipe dizili altın penezleri sergiledi. İşte o an dünyasında yıkıldı. Nefesi kesildi, dizleri titredi. Hatırladı o kolyeyi. Hayatının en mutlu ve en kötü gününün çok iyi gelişmesidu. Yaşadıkları bu hayat, uzun süren uzak olmalarının nedenini anlatmasıydı ve daha fazlasını… Tanıtım Metni