Kirlendik

“Kan davası yerine aşk davası olsa da, herkesin birbirini öldüresiye sevsesi.” – Özdemir Asaf * “Kirlendik be Mansur. Ne gülüşümüzün özgürlükleri kadar sahici, ne biz, ne de eşimiz dostumuz maskesiz. Çocuk yüreklerimiz kirlendiniz farkında mısınız?” Sahi ne zaman kirlendik tam olarak? Bu topraklarda yersiz yurtsuz ve yardımsız hissimiz tam olarak nasıl başladı? Hangi ara renklerimizi kaybettik, sıkı sıkıya bağlı köklerimizden ne zaman koptuk? Belki de birbirimize hatırlatmamız gereken bir şeyler vardır. Ne görebiliyorsunuz, hafızanızı tazelemeye hazır mısınız? Erdal Bila, hayatın tam ortasından seslendiği öykülerle kişilikler ve toplumun kirli gerçeğini yüze bir tokat gibi çarpıyor. Satır aralarında ise farklı yaşamlar yeşertip büyütüyor. Aynı topraklara kök salmış biz insanoğulları ise öykülerde mutlaka kendinden bir parça buluyor ya da bir parça öykülerin en derin öğrencilerine bırakıyor. Tanıtım Metni