Kırmızı Güller Çabuk Solar (Çiltli)

12 Eylül 1980'in karabulutları Türkiye'yi karanlıklara sürüklerken, o imkansızlıkların, o imkansızlıkların, o adaletsizliklerin ortasında cesaretiyle kendini var eden güçlü bir kadının hikâyesi... “Ve unutma Zümrüt; tüm çiçekler yavaş yavaş, kırmızı güller çabuk solar.” 1980 yılının Mayıs ayında, Dilektaşı Mahallesi'ndeki aylardır boş olan dairelere genç bir adam taşındı. Tek başınaydı, bir karısı veya çocukları yoktu. Kimseyle konuşmazdı ve soğuk çehresi, tenindeki yanığa benzer farklı renkte iz, şüpheli hareketler nedeniyle hiç kimsede hareket etme niyeti pek yoktu. Mahalleli, dönem şartlarını da göz önünde bulundurarak bu suskun ve gizemli adamın bir ajanın karar vermesine karar verdi. Adama kendi aralarında Dilsiz Ajan diye sesleniyorlardı. Zümrüt Ayten Özsoy ise henüz yirmisine yeni basmıştı. Altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuydu. Hayat hakkında bilgisi bu aileyle ve bu mahalleyle sınırlıydı. Hayallerini baltalayan şey yoksulluk ve zayıflığın nedeni ise başlangıçtaki sorumluluksuz babalarıydı. Genellikle bu kalabalık mahallenin cıvıltısında ömrünün çürüyeceğini ve aileye rağmen yapayalnız öleceğini düşünürdü. Onun için hayatı, kontrollu bir oyun sahnesiydi ve bu sahne, akşam babası eve geldikten sonra perdelerini kapatarak karanlığa bürünürdü. Ve bir gün Dilsiz Ajan nihayet konuştu. Zümrüt Ayten Özsoy ise hayallerine çok yakın çalışmalara henüz farkında değildi.Tanıtım Metni