Kırmızı Kapılılar

“Koş, arkana bakmadan, kırmızı kapıyı görene dek durmadan koş!” Alin, onu içine girerek o zifirî karanlığa doğru koşmaya başladı. bölümlerini o mu kontrol ediyordu yoksa bağımsız bir hareket halindeydiler tam kestiremiyordu. Kart taneleri birer mermi gibi yüzünü sıyırıyordu. Öyle karanlıktı ki, sanki sonsuz bir kuyuya düşüyordu. Ve sonunda devam edenlerin içinde sürekli kırmızı bir kapı gidiyor onu. Açık unutulmuş bir gece lambası gibi çaresizlik parlıyordu. Yalnızca küçük bir kulübenin kapısından içeri girmeyecekti Alin. Kapıyı korkuyla yumruklarken, geçmişini, bugününü ve onu umutla bekleyen bir halkın gücü de uyanacaktı. Işık ve onların, iyilik ve kötülüğün, aşk ile alçaklığın savaşı sadece değildi. Çok daha ötesiydi! Işık, her zaman vardı… Işık… Kalbi henüz bitmedin gölgesine teslim etmeyenler için son umuttu… Sinem Ürkmez Şahin’in kaleminden, heyecan dolu, yaratıcılıkta şaşkınlık uyandıracak ve bir o kadar da derin bir hikaye… Işığın karanlıkla savaşı…Tanıtım Metni