Kırmızı Pelerin

Zamanında zihnimize yazılanlar, ardından kaderimizi yazar… Açık kapıdan kırmızı pelerinli bir kız giren içeri. Bir filmden, bir masaldan kopup gelişmiş gibi hali var. Sabah ezanı devam ederken, gün daha tam doğmamış, etrafta henüz tam aydınlanmamış insanın içine bir ürperti gelir ya, ona benzer bir duygu içimi yap geçiyor. Hayalet gibi... Şu anda kapıyı bir açıyor olsa, bu kırılma ortasında, gözleri kapalı, pelerinin etekleri havalanmış, öylece döndüğünü, benim de keyifle onu seyrettiğimi görse ne düşünür acaba? Ne olmayacak, “Biri deli, biri de deli doktor” der. Onu huşu içinde seyrederken, “Acaba yaşadığı hangi acılar, içine düşen hangi çıkmazlar onu bir ruh halindeki odada böylesine dönüyor?” diyorum ki içeriden. İnsan bir psikiyatri kliniğine giderken neden böyle bir pelerin giyer, neden başına önü tüllü bir şapka takar ki… Bunların bir anlamı olmalı. Ve çok oluşan yaşanan acılardan, ince bir sızı gibi tel tel dökülüyor ağzından. Acının, korkunun, aşkın, sevdanın, umudun, umutsuzluğun en büyüğünü yaşamış bu kız. Çocuklukta yaşanan bir tacizin, bu tacizin koyu gölgesi altında geçen geçmişi, yalnızlığın, kimsesizliğin, her şey bitince açılan yeni kapıların, kısaca iyisiyle kötülüklerle macera dolu, dokunaklı bir hayat hikayesi bu; aslında çok masum bir aşk hikayesi. Kitabın bir yerlerinde mutlaka sağlıklı ile ve sizde iz bırakanlarla karşılaşacaksınız. Umarım onları önceden tanırsınız, sonra da onlara biraz daha bağışlamayla yaklaşabilirsiniz. Gülseren Budayıcıoğlu, 3 Kasım 2022, İstanbul Bir kitap yarıya gelince hemen koşup diğerini almak... Okumaya kıyamamak, okumadan duramamakTanıtım Metni