Kırmızıdan Maviye

Küçük çekinik adımlarla, sürecin yüzü ile sizi damla damla doldurmaya başlar. Seyrinden, o net duru sesinden ruhuz dinginliğe, sonsuz bir huzura doğru saklanmaya çıkar. "Ah!" Dikkatinizin ortasında. Bazen tek tek sayarsınız, bazen öylece seyre dalarsınız. Aceleci bir ruh hâline sokar kimi zaman sizi. Elinizi, ince üşümesi temizleyici uzatırsınız ıslaklığın kokusu parmaklarınıza takılsın diye. Yaprakların da aynı şeyi görüyor, gülüyorsunuz. Ama yaprak çayı, eliniz hüzünlü kokar yağmur suyunda. Gözünüzü ayıramaz beklersiniz başında “Hadi toparlan; bir damla daha…” görüyorsunuz. Koca bir damla olarak gelir ne ala keyifler, küçücükse irkilir tıkanır mı sonu mu geliyor diye anlarsınız. Tam bitti der arkanızı dönersiniz, yumuşak bir tıp duyar sesi neşeyle başınızı çevirirsiniz. Göldür artık o, buharlaşır uçar ama yağmur olup damla damla yine yağar yamacınıza, serin bir nefes gibi çöker. Ama damla bu, belli mi olur. "Isırıyor musun?" der, yine de hep aynı umutla bekler. Nihayetinde hep aynı heyecanla mutlu olursunuz. "Ne hoş bir isim koymuş sevgili Göktan kitabına. Damlasıyla, damarında akan kırmızının hararetiyle, maviliğin uçsuz bucaksız ışığının umuduyla daim olsunlar. Sayfaları açtıkça görebilir ki bir şehrin yağmurunu özler gibi sadece bir hüzünle akıtmış koca koca yıllarını kâğıda. Yaşamla gelen kalabalıkları, yalnızlıkları, kahramanları, vefayı, vefasızlıkları içer gibi saçmış ortalığa. Bize sıradan kelimelere anlam yüklemeyi başardığı kitabıyla kendi yazın dünyasında başarılar diliyorum.” Canan YaşarTanıtım Metni