Kirpi ile Papatya

İki yaralı bir tam eder mi? Yaralı, yaralıyı iyi edebilir mi? Kendi yarası zaman zaman sızdırmaya başlıyor, onu görmeden, karşıya yetebilir mi kişi? Ortak yaralar tamam da, ya birbirinden apayrı yaralar. Onların sorunları mı? İki taraf da aynı anda kanıyorsa, birinin diğerini iyi yapması gerekir mi? Neden hep romantik gelir kurtarıcı olmak ve neden birlikte iyileşmek kutsaldır? İncindiğimiz ilişkilerden sonra yeni bir ilişkide iyileşebilir miyiz, ama ya daha da yaralanırsak? Fark etmeden, yaramızı kaşıyıcı bir kişi tutunup, tamamen aynı olanları sızım sızımsızlarsak? Ya mum gibi karşıyı iyi aydınlatıp aydınlatırken kendimizi tüketirsek? İki yaralı bir tam bilmiyor. Ve filmlerdeki gibi birbirlerinden iyi değiller… İnsan ancak kendi kendini kabul ettiğinde, kendi yolundan gidebildiğinde, kendi yarasına kimseden beklemeden toparlandığında, en çok kendi düşündüğünde iyi oluyor. Çünkü̈ ancak yolculuğumuzda iyileşmemiz parçalarının yanımızda olabilir. İyi bir grupçi olduğunda çok yönlü hayat kolaylaşır ve insan çok daha çabuk iyileşir, çok daha çabuk sever kendini, çok daha hızlı kabullenir ama tek başına seni iyileştiremez bir parçaçi. Bu hikâyede iki yaralı var. Ece ve Emre. İkisinin de aşk sandığı bir hikâyeye mensup oldukları haldeki sorunların, aslında kendi içlerinde taştıkları izlendiğinden geldiğine görüldüğünü söylüyordu. Siz de bu yolculuklarda belki de hayatınızda bir şeyler sunar ve iyi tarihler için, önce göreceğiniz üzere bir geleceksiniz. Keyifli okumalar…Tanıtım Metni