Kısa Öykü ve Dilbilimsel Eleştiri

Öykü yazarları çoğunluğun duyamadığını duyan ve okurlarına duyurabilen, çoğunluğun göremediğini gören ve okurlarına gösterebilen bireylerdir. Öyküler yazarların düşlerini, öğrendiklerini ve gözlemlerini okurlarıyla dil aracılığıyla paylaşmalarını sağlayan sanatsal iletişim ortamlarıdır. Öykü metninin derinliklerinde yazar tarafından tam olarak belirlenmiş ve gizlenmiş olan bilgiler bulunur. Bu bilgilerin anlaşılabilmesi ve yorumlanabilmesi için gerekli olan tüm bağlantıların eklenmesi serpiştirilmiştir aslında. Kısa öyküler sanatsal metinlerdir. Öykünün başarımı yazılmamış ya da yazılmamış olanların, okuyucuya metnin derin yapısında bulunan simgesel alt yapılarla iletilmesindedir. Bu alt yapıların içinde okuyucu tarafından sürdürülmesi gereken, onun zihninde bir dizi soruların ardından kimi gizler saklıdır. Okuyucu bu bilgileri yanıtlarken, gizleri çözerken yazarın “yardımcı yaratıcısı” ve öyküdeki işin ortaya çıkmasına yardımcı olan aktif konumdadır. Okuyucunun öyküye devam etmesi ve izlediği tepkileri okur-merkezli bir eleştiridir aslında. Yazar ise sanatının getirdiği bazı yolları bilen, sanatının dar yolları içinde dil kullanma özgürlüğü dilediğince kullanma hakkına sahip bir sanatçı… Kısa Öykü ve Dilbilimsel Eleştiri dilbilimcilere, öykü yazarlarına, edebiyat eleştirmenlerine, üniversitelerin dilbilimi ve edebiyat bölümlerine, araştırmacılara, edebiyat ve öykü yedi okurlara seslenmektedir. "Aysu Erden'in kitabının terim karmaşıklıklarını ortadan kaldırmak için adlama listesini içerir. Kısa öykü alanında uygulanabilecek inceleme yöntemlerinin sunulması esas olarak kitap konuları ile herkesin ilgilendiği, onun öğrenildiği, öğretmeninin, yazarının, eleştirmenlerinin okuması gerekiyor." (Prof. Dr. Ünsal Özünlü: “Kısa Öykünün Uzun Eleştirisi Olabilir”, Cumhuriyet Kitap, 15 Temmuz 1999) Tanıtım Metni