Kitab-ı Dede Korkut ve Bulanık Mantık

Kamal Abdulla ve Rafik Aliyev tarafından yazılan bu eserde ilk defa analitik politikaların ilkeleri bir halk destanına başlandı. Bulanık mantık, Aristoteles'in formel mantığına bir cevap gibi ortaya çıktı. Aristoteles, kendi hayat tecrübesinden hareketle itirazları kabul etmeyen kesin bir tavırla şöyle demiştir: “Bir insan ya ölüdür ya diridir”. Ona göre başka seçenek yoktu. Sadece Platon bu üçüncü üçüncü ihtimalin devam etme girişiminde bulundu. Ancak onun fikri hiç kimseye çekici gelmedi. 1920'lerde Polonyalı bilim adamı Jan Lukasiewicz, bu karşıt kutuplar arasında “üç kültürel mantık” teklifini ileri sürdü. Ancak bu fikrin yaygınlaşması kabul edilmedi. Daha sonra Macar asıllı Amerikalı âlim Fon Neyman'ın iki kutuplu mantık zincirine getirilen “belki” ilavesi ortaya çıkarıldı. Aristo'dan sonraki bu eklemeler gözden geçirilmeden kaçmasa da ciddi ve bir şekilde devam etmesi mümkün değildi. Kutuplar arasında hâlâ büyük bir oluşum hissediliyordu. Nihayet 1965 yılında Lütfi Zade kesilmez (kırılmaz) “değer mantığı” teorisi geliştirildi ve “doğru” ve “yanlış” kutupları arasında sonsuz sayıda ihtimaller ortaya çıktı. Bu kitabın yazılmasının yani Kitab-ı Dede Korkut gibi halkın kadim özgürlüğü, onun düşünce tarzını ortaya koyan bir destana analitik mantığının dinlenmesinin, büyük bilim adamı Lütfi Zade'nin bu hayalinin gerçekleşmesine küçük bir katkı olması umulur. Böyle bir başlangıç, tarihimiz boyunca kendini gösteren diğer edebî ve kültürel metinlerde gizli veya açık olarak var olan açıklıklık örneklerini ortaya çıkarmak için bir itici güç olabilir.Tanıtım Metni