Kitle Katliamları - Cinai Bölmeler

Kitle katliamları “modernitenin”, hatta “demokrasinin” ya da tersine “medeniyetin çeşitliliği”nin veya “barbarlığın geri dönüşü”nün doruğa tükendiğinin bir göstergesi midir? Bu katliamları yapan kişileri “sıradan” mı yoksa “psikopat” olarak mı nitelendirebilirler? Holokost vakasının başladığı başlı başına tarihsel bir tekilliğe, benzersizliğe sahip olduğu ya da diğer soykırım örnekleriyle karşılaştırılarak karşılaştırılabilen yıldızlar mi? Elinizdeki kitap, yirminci yüzyılda ortaya çıkan yaklaşık yirmi adet kitlesel imha işleminin analizini yaparak, Cinai cinnetlerin hangi koşullar altında patlak verilmesi ve bu vakalarda yer almak için sonunda nasıl birer gönüllüye dönüştürüldüklerini amacıyla, çoğaltılabilir yöntemler ve tedavileri tartışmaya açma noktasındadır. Bu hususta benzersiz bir görüş öne sürülmektedir: Haftalarca, aylarca, hatta uzun süren, sonsuza dek, acımasızca, kimi zaman da coşkuyla, işinden sonra vicdan azabı duymadan hemcinslerini katleden kişiler, sadece zamane ideolojilere ya da emirlere itaat eden “sıradan insanlar”dır: “siz ve ben ya da herhangi bir aynı koşullar altında aynı şeyleri yapmış olabilir.” Abram de Swaan bu araştırmasında, kitle katliamlarının oluşumu, gelişimi ve tanıkları, olaylarda önemli roller oynayarak genellikle göz ardı edilen ya da harfi harfine itibar edilen kahramanları inceleyerek, başlangıçtabaşa “kötülüğün sıradanlığı” tezini parça yerinde yer alıyor... Tanıtım Metni