Kızıl

“Sana artık 'Gel!' Bendeki sen öyle bir hale büründü ki her tarafı kıpkızıl, artık koyu bir kızıl renge bürünmüş ve uzaktaki koyu saçlar sana yaklaşıyor, korku kaynağı olan kızıllığı atlatamıyorum. bürüneni ancak başkaları aklar.” Umudu baltalanmış bir zedenin kırık dökük kırgınlığının satırlarıydı. Karşılıksız kalan beklentilerin belli bir süre askıda bırakıldığı ve daha sonra ansızın yere çalındığı; kendisinden başkasına açılamayan, hislerinin yoğunluğunda boğulan bir duygu yanığı adamı... Depremin altüst ettiği hayatlar, yeni filizlenmeye başlayan bir sevda ve karanlık yolunda çalışan yalnız adam... "Görünenin Ötesinde" ile başlayan hikaye "Kızıl" ile devam ederken dokunası sevda, kızılın gölgesinde vücut buluyor. Tanıtım Metni