Kızıl Kahkaha

“Dünya kırıldığında böyle gülmeye başlar…” Rus dışavurumculuğunun en önemli isimlerinden biri olan Leonid Andreyev, Kızıl Kahkaha'da yalnızca savaşın yıkıcı yıkımını değil, insan ruhunda yaratan onulmaz tahribatı da gözlerin önüne serer. Kızıl Kahkaha, kurşunların bedenleri de zihinleri de paramparça ettiği bir cinnetin adıdır. Artık savaş cephesinden taşmış, evlerde, sokaklarda, gazetelerin sayfalarında da sürüyor. Bir askerin dağınık notları, ölümün ardından sivil kardeş tarafından tamamlanır. Ancak savaşın dehşeti, yalnızca mermi yağmuru altında kalanları değil, dışarıda kalanları da ele geçirir. Cephede ve sivil hayatta, aklın sınırları giderek kapsamlılaşır. 1904-1905 Rus-Japon Savaşı'nın gölgesinde yazılan bu romanla Andreyev, yaklaşmakta olan küresel felaketin habercisi niteliğindeki bir anlatıyla Birinci Dünya Savaşı'nın doğacağı yıllar öncesinden sezdirir. Kızıl Kahkaha, hem savaş edebiyatının, hem modern psikolojik anlatımının, anlatılmış örneklerinden biri olarak kabul edilir. Andreyev'in bu karanlığın başyapıtı, savaşın büyüttüğü deliliğin, korkunun ve duyarlılaşmanın muhteşem bir tasviridir.Tanıtım Metni