Kızılbaş Aydınlanma

Canımızı ve yaşamımızı nasıl hiçleştireceğimizi, acıdan muaf tutarak hiçleştirdiğimiz canımızın ve yaşamımızın sancılar içinde hiçliğimizden nasıl doğacağını deneyimleyemezsek ölmeden önce ölüp yaşarken dirilemeyiz. Öldüğümüzde geriye kalan miras olarak bıraktığımız bilincimizi-inancımızı, yeniden acı çeker duruma getirilmesi bedenler yapılmaz ise eğer dondan dona taşınıp geleceğe atılan bir işaret fişeği olamaz. Canı dağıttığımız, canlılığı yaşam zincirlerimizden kurtardığımızda, inim inleyen canlı doğanın karşısında alnına kurşun sıksan kan akmayan, ağlarken bize kıs kıs gülenliğin olağanüstü çocuklarını buluruz. Bizler kendi hiçliğimize, gelecek yaşam üretirken, bunun bedeli ne gibi bir acı çekeceğimizi öğrenmek için taşınmazız. Çünkü hiçliğimize taşınmadan çektiğimiz acı, gelecekte kurtarmaktan tasarruf etmenin, işlemin parçalarından uzak durmanın bedelinin üretilmesi de ondan sonra geldi. Bize öğretilen terbiyenin kabuğunu kırmanın, diyalektik karşıtlığın acı yanıyla buluşmanın zamanı geldi artık: Ayrılığın öğretildiğinda azalalım ya da toplanmış yalnızlıkta çoğalalım diyorum. Tanıtım Metni