Kızılötesi Rengini İsteyen Kız

“Yaşam tarzına dokunma” çığırının romanı! Hüseyin A. Şimşek'in “Kızılötesi Rengini İsteyen Kız” adlı bu romanında, dini siyasallaştırarak hayatın her alanda egemen kılma sürecinin ilk yollarını bulacaksınız. Elbette edebî kadınlar romanların özgünlükleri çerçevesinde! Söz konusu sürecin başlangıç ​​dönemleri, bir yatılı kız lisesinde yaşanan olaylarla ortaya çıkan konur. Gelinen noktanın, 30 yıl kadar önceki ve pek de önemsenmeyen ilk belirtileri, bir grup genç kız nezdinde hikâye edilir. Bir dinî inancın siyasallaştırılarak toplum ve bireylerin bütünününe zerklenmesi, zamanında “küçük”, “ayrıntı”, “yerel” denilerek pek de önemsenmeyen uygulamalarla mümkün olmuştur. Bir yandan, tam zamanında birlikte ortaya çıkan o yollardaki önceki zaman “reis”lerini ve “cemaat ablalarını” bu romanda bulacaksınız. Öte yandan, yükseköğrenim yapamadan evlendirileceği korkusuna kapılan, otoriter babayla çatışmak zorunda kalan, bütün bu ayrılıkları yatılı okul seçeneğiyle aşılacağını uman, ama orada otoriter babaya rahmet okutacak “kamusal” ve “kollektif” bir otoriteyle karşı karşıya bırakılan Nurdemleri! Meğer, daha büyük bir “aile”ye katılmışlardır! Ki bu ailede birden fazla “baba”, sayısız “abla” vardır. Türkiye'de, “siyasallaştırılmış bir dinî tarz”ın iktidarın, geniş kesimler açısından da kabul edilemeznoktaya taşındığı bir dönemde, “Taksim Gezi” başta olmaz olmak üzere bir dizi eylemi yaşanır oldu. Bu eylemlerde öne çıkan şiar, “yaşam tarzıma dokunma” idi. Bu şiarın, gerçekten bir değeri, bir önemi var mıdır? İşte bu romanda, bu ve birçok soru, bir yatılı daha kız okulunda 30 yıl önce ortaya çıkan olaylar üzerinden karşılama buluyor. Yani anlatıldı; “90'lar Türkiyesi”nde, bir yatılı kız lisesinin duvarları arkasında yankılanan “yaşam tarzıma dokunma” çığlığının hikayesidir!Tanıtım Metni