Kızların Sessizliği: Kız Enstitülerinin Uzun Tarihi

Genç kızlığına kadar en iyi arkadaşım ve en kötü yargıcı olan anneannem bir Kız Enstitüsüydü. Gerçi babası onu okulu bitirdikten sonra oradan alıp evlenmişti ama, her zaman bu okulların ideal depolarını idealleri bildi. Bu yıllar hakkında pek konuşmazdı ama konuştuğunda elbiseler dikip bunları sergilediklerinden, hocalarından zevkle anlatırdı. hayatı boyunca elbiseler üretmeye devam etti - bize, sadece ailemiz. Pişirdiği yemekler hep mükemmel, evinin düzeni mutlak, ve eşinin erken sonunda sonraki bekârlığı tavizsizdi. Azimli birisiydi, kararları kesindi. Ama bu kesinliğe, zamanına göre oldukça eğitimli olmasına ve belki de en önemlisi bunu çok istekli olmasına rağmen bir meslek sahibi olmasına rağmen. Hafif acı sessizliği ona bütün bu özellikleri kapsayan lar, onu bir gizem perdesiyle tercümerdi. Oysa açık birisiydi. Kökleri Osmanlı döneminde Kız Sanayi Mekteplerine uzanan Kız Enstitüleri, Türkiye Cumhuriyeti'nin modernleşme projesinin önemli bir ayağıydı. Cumhuriyet'in modernleşmeyi anlama ve tatbik etme tarzına dair önemli bir örnekti bu kurumlar. Bu Tarz?ın, Osmanlı?nın son dönemlerindeki anlayışları ve uygulamanın devamlılığının da bir sahipleriydiler. Bunun yanında, Türk modernleşmesinin, kızların/kadınların modern hayattaki yeri ve ortaya çıkışının nasıl kurgulandığı gösteriliyordu. Elif Ekin Akşit, etkileyici performansı, Kız Enstitülerinin hikâyesini, genel olarak Türk modernleşmesinin ve özel olarak bu büyümenin sonucundaki başarısızlığın indirgemeden inceliyor. Enstitülü kızların, bu eğitim ve terbiye sürecini nasıl deneyimlediklerine bakıyorlar ve bu Cumhuriyet kızlarının geriye kalan sessizliğine kulak veriyor! Tanıtım Metni