Kokunun Tarihi

Mikrotarih alanında çalışmalarıyla onaylanan Alain Corbin, kültür yapısında önemli bir katkı bulunmaktadır. Bu yapıtta, kokunun düşüncesinin günümüzde yerleştiği konumla birlikte duyuların, özellikle 18. ve 19. yüzyıllarda hem insanın özel mekânını hem de kentsel kamusal mekânını nasıl biçimlendirdiği araştırılıyor. Corbin, kokunun geçmişi incelerken esasen Paris'teki evlerin, mahallelerin aşama aşama kötü kokulardan nasıl arındığını, temizlik algısı içinde yeni oluşan şehircilik anlayışını göstermektedir. Kitapta tıpta düzenli olarak ve eczanelere yapılan göndermeler bir ayrıntı ayrıntılarında belirtilen yön açıklığa dönüştürülüyor. İyi ve kötü koku ayırımları toplumsal düzeninin tükendiği, sınıf farklılıkları, konfor arayışı, lüks ve zenginliği de göstermektedir. Kokular, dünyayı algılama ve bir tasavvur etme biçimidir. Mistikliğin, sefahatin veya cezbetmenin mutlak surette gizemli bir kokusu vardır. Tutkular vücut sıvılarını etkilerken son derece “kişisel bir koku”yu da ardından sürüklerler. “Narin, duyarlı ve hassas bir kişi, caddeden yükselen birçok kokuşmuş, öğrenilen, can sıkıcı karışım, ayrılan ruhların esintisini; dumanların, kötü yayılımların ve karanlık şehirlerimizin üzerine süzülen kötü rüyaların karışımını algılayıp da etkilenmesi mümkün değildir!” Jules Michelet, La femme (Kadın), 1859 Tanıtım Metni