Kolay Gün, Dündü!

Bu kıyasıya savaşta sevgi nefreti yenecek mi? Yoksa!!! (…) Genç adam koyu bir karanlık tarafından çepeçevre sarmalanmıştı. Kendini bir balık tarafından yutulmuş gibi hissediyor. Beyni zonkluyor, kulakları uğulduyor, bitmek bilmeyen bir çınlama sesi işitme yetisinin canına okuyordu. (…) Tabanca patlamış, türünden çıkan mermi Sudenaz'ın başının sağ yanını bıçak gibi yarıp geçmişiti. Sudenaz'ın canı çok yanıyordu. Zeydan'ın silahından çıkan merminin tarihi izdırap değildi canını acıtan… Feride'nin o bakışlarıydı yüreğini yırtıp atan… (…) Sudenaz'ı tamamen Akın. Baktığında içini eriten o bal rengi gözü, bukle bukle omuzlarına dökülen sarı-kumral saçlarını ve atmacalardan kaçmış bir serçe ürkekliğiyle başının göğsüne yaşlanmasını… Acaba o esnada Akın'ın kırılmamışçasına atan kalbinin durdurduğunu duymuş muydunuz Sudenaz? (…) Gözlerini geminin pruvasındaki karanlığa dikmiş, maziye dalıp gitmişti Fehman. Çocukken köyünün taşlı topraklı yollarında çelik-çomak oynuyordu. Ne güzel, ne kaygısız günlermiş meğer. Sonraysa islahevinin onuruna sahip olduğu günahkar koğuları… Ardından dağlar, dağlar ve dağlar. Nefret, kan ve ölüm kokan yıllar! Tanıtım Metni