Kolej Züppesi 2 - Visal

Yokken var olanın, yağmur gibi yağmur yağıyor. Kalbimin izbe köşelerinde çiçekler açtırdı, solduğum günler gibi.Ölüm acı verecekken; acıyı unutturun, çehreni dağıtan rüzgar gibi. Karanlıktan korktuğumda geceleri yakandın, kirpiklerimizdeki acılı tavşan gibi...Sonu görünmeyen bir denizde ölü bir dala tutunmak. Yaşama âşıkken onunla sokakta ölümle karşılaşmak. Gözlerine bakan göz renginiunutmak senin yanında olmak.Ya da ben unutuyordum her şeyi.Ben hangi dala tutunduğumu unutuyorum sevgilim. Hangi denizde ölürken, boğulurken yuttuğum onu ​​yudumu... Tutunmayı unutuyorum. Tutunamıyorum...Bugün sıkı bir şekilde tut.Beni götürmek isteyen, Visal'i bize çok bilinen şeyler var. Canın benim için yanacak olduğundakalbimi alıp atmayı unutuyorum.Nerede ayrıldığı, bize ne olduğunu, senin kim olduğunu tutamıyorum.Aklımı tutamıyorum.Aklım bile benden gidiyor.Sen gidiyorsun.Visal gidiyor.Ellerim bile bu karanlık sularda acıyla can veriyor.Tanıtım Metni