Köprü Altındaki Aile

1959'da Newbery Onur Ödülü'ne layık görülen sıcacık bir aile öyküsü... Armand, yokluk içinde yaşamayı öğrenmiş bir evsizdir. Hayatını dileyerek ve tuhaf işler yaparak kazanır. Genel olarak bu dertsiz tasasız seçeneklerin da gayet memnundur. Neden olmasın ki? Bir kere hırsızları dertlendirmeye hiç gerek yoktur, çünkü bütün varı yoğu bir bebek arabasını ancak doldurur. Bütün Paris sokakları onun evinin kira ödemesi gibi bir derdi de yok. Ailenin korunmasını merak etmesi gerekmez. Kimseleri de istemezler zaten. Hele de çocukları. O yerde duramayan küçük çekirge kuşlarına hiç mi hiç tahammülü yoktur. Kalbini güzelce saklamazsa bu minik haylazların ne kaydedilip onu çalacağından korkar. Ama çocuk demek ev, iş, sorumluluk demektir; Armand ise macera arar. Onun için de ne zaman bir çocuk görse kalbinin üzerini kalın yün paltosuyla sıkı sıkı örter. Derken soğuk bir kış günü üç küçük çocuğa girer. Anneleriyle birlikte sokaklarda üç evsiz çocuk yaşıyordu. Ve Armand'ın korktuğu başına gelir. Bu üç küçük çekirge kuşu onun biriktirdiği kalbini çalıverir. Ve o gün dek kimse için endişelenmemiş avare Armand ona sığınan bu biçare aileye kol kanat gerer.Tanıtım Metni