Körduman

“Ben Malatya'dayken bir hamalla bir bakkal beş kuruş için çekişiyorlardı. Bakkal, beş kuruş için lafı uzatmayı ayıplayınca hamal, 'Yağma yok!' 'Ben omuzmun etini yiyerek yaşıyorum!' Halkı böyle konuşan bir memlekette uzun ömürlü roman yazmak kolay değil!” Kemal Tahir'in Türkçenin yeteneklerine olan coşkusu ve halkın bu dilin içinde var olma biçimlerine olan merakı, bugün bizde güçlü eserler kazandırılmış durumda. bunlardan biri Körduman'dı. Kemal Tahir, Anadolu köylüsünün geçmişini ve geleceğini giderek genişleten, kendi içine ve zayıflığına kapandığı bir sisin, yani Körduman'ın içinde bu kez resmediliyor. Sağırdere'nin devamı niteliğinde olmasına rağmen müstakil bir roman olarak okumanın mümkün olduğu bu eser; Köşeye sıkışan, bağların ikilemlerinin maddi isteklerle çeliştiği yerde kendi dramını yaşayan insan tekinin çözümlemesini yapıyor. Kemal Tahir; burada neden sağır, duman nasıl kördür, tutulabilir için bizi insan ve toplumun derinliklerine çağırıyor. Tanıtım Metni