Korka

"Kum taneleri canını acıtmayacak bir nezaketle, ancak gözle görülebilecek bir hızla, verilere rastgele başlayanyeler görebiliyordu. Görebildikleri, hızlananler yüzünden olsa gerek, giderek azalıyordu. Sonunda kum taneleri bütün parçalarıu kapladı ve Ozan da kumdan bir dönüştü. Gözlerini yeniden açtığında, duvarda belirenleri anlıyordu. Önce harflerle, sonra kelimeler... Okudukça değil, değişiyordular." Bir aldatılış hikâyesinin ardından büyük bir ayrıştırılmış intikam şölenine dahil ettiğimiz Korka, aynı zamanda doğanın bilincinin altına da bir davet mektubu niteliği taşıyor. Ve tam da orada, kumdan duvarların arasında, insanın varoluşunu irdeleyen bir roman. Oyunbaz bir metin. “Karşılaştıklarınla ​​tanışan bir yer yoktu, tanıdıklarınla ​​karşılaşıyordun Korka'da.” Tanıtım Metni