Korkutarak Değil Sevdirerek Din Eğitimi

Eğer biz namaz dört zamanı değil de dizi izliyorsak... Eğer Peygamber'in (sav) çocukları uzaktan kaşlarını bile çatlamıyorsa ama bir çocuğumuzu dövüyor ve ona sövüyorsak... Eğer oruç kalırsakda hırçın, kızgın, hoşgörüsüz oluyor ve çocuğumuza “Zaten oruçluyum...” diye öğrenen şekilleri kuruyorsak... Eğer çocuğu bölmek için secdelerini uzatan Nebi'ye (sav) rağmen namazda önümüzdeyken de çocuğumuzu azarlıyorsak... Eğer biz namaz dört zamanı değil de dizi izliyorsak... Hz. Ömer'in adaletini anlatırken iki kardeş arasında adil olmayı başaramıyorsak... Eğer Hz. Osman'ın hayâsından bahsediyor ama ahlaka aykırı ayrıntılar televizyonla evimize davet ediyorsak... Eğer Hz. Ali'nin ilminden övgüyle bahsedip en son ne zaman kitap okumayı bile hatırlamıyorsak... Eğer hatim üstünden hatim almaka rağmen Kur'an'ı takip etmek ve yaşamak için hiç çaba harcamak istemiyorsak... Eğer çocuklar camiden kovuyor, gerekçe olarak da özgürlük şakımalarını gösteriyorsak... O zaman bir kez yanlış yapıyorlar demektir. Hatice Kübra Tongar, oyunlara nasıl bir anlayışla, ne zaman, hangi yoldan, zorlamadan, sevdirerek ve oyunlar oynayarak nasıl bir din eğitimimizi vereceğimizi adım adım anlatıyor. <img src = "https://s3-eu-west-1.amazonaws.com/dia/kitadagitim/ckeditor_assets/pictures/53/content_1_original_original.jpg" alt = "Tanıtım Metni" height = "15" width = "15" ><font size = "1" color = "white">Tanıtım Metni</font></img>