Küçük Anılar

Evinin kapısında oturuyordun sen, anneanne, yıldızlı, uçsuz bucaksız geceye açılan kapısında evinin, hakkında hiçbir şey bilinmeyen ve asla yolculukların yapamayacağın gökyüzünün altında, büyülü tarlaların ve ağaçların sessizliği içinde, sonra doksan yaşının vakasıyla ve hiçbir zaman kaybetmediğin bir gençliğin ateşiyle dedin ki: “Dünya öyle güzel, öleceğime böyle yanıyorum ki.” Aynen böyle dedin. Ben oradaydım. José Saramago, “küçüklüğümdeki küçük anılar” diye tabir edilen her türlü anı olaylarını birbiri ardına sıralıyor. Bir amaç da var sonuçta: Aklının içindeki canavarları ve yine onun yarattığı yücelikleri ortaya çıkarmak. Tanıtım Metni