Küçük Gelin

Bu günlerde kendime yazmak istedim; Hadi biraz dertleşelim küçük gelin. Sen anlat ben kâğıda dökeyim; Yazdıkça dökülün dertlerin... Ağlarken yutmayı annem; Sus derdi, yut. Ondandır belki bağırıp çağırmayı bilmemem; İçimde fırtına kopsa da susup yutuşum. Bele inen üzüm salkımı dağıtırım; Ok kirpiklerim, elma yanaklarım. Ödünçmüş hepsi şimdi okumak; İçime dert boşanan gözyaşım. Çocukluğumu kaybetmemiş; Üç boy büyük bisikletime atlayıp rüzgarla yarışmayı. Dalgalara kulaç atmayı. Hava kararana kadar oyunda, Anamın yaptığı tostun kokusuna uyanmayı. Her pazar yanardı banyo kazanı; Anamı kızdırırsam yerdim kafaya tası. Saçlarımı tarar örerdi sıkı sıkı; Sabah okul yolları siyah önlük beyaz yakalı. Babam vururdu sazın teline; Anam tipi olurdi yanık sesiyle. Anlamazdım titrerdi sesi, dolardı gözler; Şimdi bildim ki alışamadım hiç gurbete. Dert keder bilmezdik; Yaramazlık yapar, kıkır kıkır gülerdik. Menzili annemin terminasyonunda şaşmazdı; Değerdi ama acıtmazdı ki... Tanıtım Metni