Küçük Kati -2

Kati, doğduğunda bana yazılanları alamadım, koklayamadım, bağrıma basamadım. Hiç bilmiyorsun şimdi bana bu fırsat ver Tanrım diye dua ediyor. Hiçbir şey konuşulmuyordu, sessizlik ve sadece göz yaşlarının dökülen yerlerinin çıkışı o sade, ılık, sevgi dolu, özlemle yoğrulmuş hasretin sesi vardı. Anne ve oğul sarmaş dolaşmışlar, ikisi de kaderine ağlıyorlar, kaybettikleri yıllar boyunca nasıl aşacaklarını akıllarına getiriyorlar, birbirleriyle birlikteyken öptükçe yanaklarından geçmişin eksiklerini gideriyorlar. İkisi de hiç kimsenin yüzlerine bakmadan, bakamadan koridordan ayrılıp ayrılıp gidiyorlardı. Anne oğulları sarılmışlar, ortaklaşa destek olarak var olan acısını bırakıyorlardı, gözlerinde umut vardı, yaşam dokuz seneden sonra bir araya gelen anne ve oğlu mutluluğun tadını ilk kez bu kadar güvenli anlıyorlardı. İkisinin de dillerinde iki kelime vardı; Annem benim... Oğlum benim...Tanıtım Metni