Kültür ve Emperyalizm

Kültür ve Emperyalizm, Edward W. Said'in Şarkiyatçılık'la başlayan tasarımının bir parçası: Bir yandan, Batı “yüksek kültürün” emperyalizmle ilişkisini sorguluyor, bu şekilde ortaya çıkmaya çalışıyor; Bir yandan da kalanların, sömürgecilerin emperyalizmi düşünmeleri ve edebi direnişlerini inceliyor. Kitaptaki incelemeler Batı romanı ve gittiğinize; Joseph Conrad, Jane Austen, Charles Dickens, Rudyard Kipling, Albert Camus, André Gide gibi yazarların yanı sıra Verdi'nin Aida'sına yoğunlaşıyor. Ele alınan yapıtların emperyalizmine (varsa) neler borçlu olduğunu, içinde yer edinen emperyalist dünyayı, sömürgeleri, sömüren ile sömürülen arasındaki ilişkileri ne ölçüde ve nasıl yansıttıklarını, yansıttıkları takdirde neleri ihmal etmelerini gösteriyor, romanı (ve sanatı) “dünya”ya uzanan yöntemleri vurguluyor. Bunu yaparken de yapıtların estetik değerleri küçülmeye özellikle özen gösteriyor. Öte yandan İngiliz ve Fransız emperyalizmine maruz kalmış eski sömürgecilerin kurtuluşu ve savaşlarına maruz kalmış, anti-emperyalistlerin izlediğin, kuramsal ve edebi tepkilerin içeriklerini araştırıyor ve ulusçuluk, yerlicilik gibi ideolojilerin zaaflarını ve sömürgelikten çıkmış yaygınki “iktidar suçları”nın ele alınması yer alıyor. Söylendiğine göre, onun iki dünyadaki mensupları ama ikisine de tam ait olmayan biri olarak, bir yanda tahakkümün öbür yanda “içine kapanma”nın alternatifi üzerinde olduğu düşünülüyor. Karşılaştırmalı edebiyat yanı emperyalizm, dünya siyaseti ve kimlik sıralama politikalarına kafa yoranlar için. Tanıtım Metni