Kültürel Bellek

Anlatı, zaman, mekan, hatırlama, söz, yazı, bellek, kültür, kültür, değişim ve benzerleri ve diğerleri... Yirminci yüzyılla beraber sosyal bilimlerde bu kavramlardan azade kalabilmiş bir çalışma ve çalışma alanı bulabilmek gücü. Bunlar arasında son kuramsal bakış açılarını ifade eden bir ifade olarak kabul edilebilir “bellek”, “küçük” anlatıların, sözlü tarihin, geleneğin, geçmiş ve gelecek tahayyülünün kaydedilmediği değerin bulunduğu bir zamanda, sosyal bilimlerin bakiyesini bütünle içerebilecek bir kavram olma iddiası ile günün ortaya çıkışı. Beden, imge, söz ve yazıdaki biçimlerin bellekle olan ilişkilerinin inceleme alanı olarak önemsenmesinin yanı sıra yeniden temsil özelliklerini kazanmak da bellek araştırması önemli kılmıştır. M. Emir İlhan, imge, dil, zaman ve mekan algısındaki; bilinç ve düşünme biçimlerindeki ve bellek kullanımlarındaki değişimleri tespit etmeye koyuluyor. İlk defa “hatırlama”yı bireysel-toplumsal-kültürel-halkbilimsel bir model inşa ederek irdeliyor. Sözlü kültürden yazılı kültüre bilincin yaşadığı dönüşümleri, hatırlamanın zamanını, mekanını, anlatısını, anlatıcısını ve anlatısının araçları ile ilişki üzerinden çözümleniyor. Ayrıca kültürel süreklilik, sözlü ve kayıtlı gelenekle olan karşılıklı ilişki biçimleri ile hatırlamanın gelenekle kurulduğu bağa; kolektif bellekten kültürel belleğe geçişin resmi üzerindeki etkilere değiniyor.Tanıtım Metni