Kur'an'ın Tarihselliği Yanılgısı; Varsayım, Kurgu ve Usul Denkleminde

Kur'ân, insana hitap eden ilahî bir kitaptır. Onda yer alan ayetler Allah'ın birer hitabı, sözü ve sözüdür. Ancak Allah'ın sözleri ve kelimeleri sadece Kur'ân'dakilerle sınırlı değildir. O'nun kelime ve ayetleri o kadar çoktur ki “yeryüzündeki bütün ağaçlar kalem, bütün denizler de mürekkepli olup yazmaya başlasalar” dahi bunlara kayıt işareti alamazlar. Dağlar, denizler, rüzgarlar, bitkiler, bitkiler, çiçekler, kuşlar ve balıkların hepsi, O'nun yenilikçiliğinin mührünün desen, motif ve dekorlarını oluşturacağız. Kur'ân'da “ve minâyâtihi” ibaresiyle başlayan pek çok ayet, insanın bakış açısını, zorunlu olarak kâinata ve Temel unsurlara celbetmektedir. İşte bu nedenledir ki Allah'ın varlıkları ve birliğine iman yeteneği en basit düzeyde de olsa insanın fıtratında mevcuttur. Varsayalım ki Kuzey Kutbu'nun en ücra köşede, ona ne peygamber tebliği ne de vahiy bilgisine erişen bir insan yaşıyor olsun. Bu insan; Bölgede bulunan dağ, deniz, güneş, yıldız, kuş ve balık gibi Allah'ın kevnî ayetlerine bakarak, en alt düzeyde de olsa bir ilahın var olduğu ulaşmasa, o insan, inanç ve itikat kaynağından kendisinden bekleneni yerine getirmiş olur. Bu insan bu hal üzere ölecek olsa da, kendisinden ne Kur'ân'a ne de nüzûl zamanına ve ortama günlük bilgi ve malumat sahibi olması sağlanır. Bu tür bilgileri bilmemiş olması onu dinî paylaşma sorumluluğunu yerine sokmaz. O, iman halinde ölmüş ve ahiretini kurtarmış olur. İşte İslam ve onun temel kaynağı olan Kur'ân'ın evrenselliği buradadır. Kendi yazılı ayetlere ulaşmaksa bile Yüce Allah'ın akla ve düşüncelerine hitap eden ayetleri evrenin her yerine serpilmiş okuyabilir. İşte bu nedenledir ki; O'nun kevnî ayetleri evrende var olduğu ve Kur'ân'ın Mushaflarındaki yazılı ayetleri ise o kevnî ayetleri “Allah'ın ayetleri” olarak nazarlara kadar süreçe; Kur'ân'ın yerelliğinden, bölgeselliğinden ve yerelliğinden dem vurmak beyhude bir çabanın gidişatına geçemeyecektir. Tanıtım Metni