La Sonsuzluk Hecesi

Öyle bir çığlıkla ki kendini Âdem uykusundan, çığlık atıp atmadığını bile bilmedi. Ama iki uyku arasında rüyanın bölündüğü gün gibi gerçek. Ve bir kez gelmiş bir şey vardı.O zamansızlık zamanında, cennet ırmağının yanında Âdem onunla göz göze geldi. Kuşları, tüyleri ürkütmekten korkarcasına ellerin uzamasına neden olur. Parmaklarının dökülen yaseminleri gösterdi. İçine dolan ses ve bolluk, sevince sarmaşığa, usulca, sen kimsin, dedi. Bildiğini bir kez daha bilmek, kelimesini bir de ondan duymak istedi.Ben kadınım, dedi Havva, ama bu benim sıfatım. Adımı henüz bilmiyor.Sonra geri döndü Âdem'e, kişinin bir şeyi vardı.Sesi, bengisular durumda.Bana, dedi, bir isim ver, varlığım olsun.Durdu, aklından yeni bir şey geçti. Bana, dedi, sen isim ver, varlığım senin olsun.Bana öyle bir isim ver ki senin adının yanında dursun.Seni anan beni de ansın. Seni hatırlayan beni hatırlamadan olmasın.Bir “ile” koy aramıza bizi bağlayan bağlasın.Tanıtım Metni