Lal

Cânım kârı, görmek bir nihai hudut koymak belki. Ya görmeden yaşayanlar, bizim anladığımız gibi dünyayı anlayanlar? Hem görmek için göz mü gerekir ki? Bence hayır. Bazıları bakmasa da görür, gözleri görmese de bilirler… … Hayalim gerçek; gerçek mi hayal edemediğim zamanlar benim de oluyor. Ve bazı şeylerin hayali güzel kendisi değil, biliyorum. Bu kez kendi hayallerindeki birinin hayalleriyle kuruyorum cümlelerimi ben. Kitap bozulduğunda bitirildiğinde ne demek istediğini daha iyi anlayacaksın. Ama hataların ki gerçek gibi değil, toplamı, saati, yeri ve hududu yok. Belki de bunun için güzel ve hayali olmayanlar bunun için eksik belki de… … Bu hikâyeyi uzun süre taşıdığım gönlümde. Zamanın içerdiği unuturum sandım ama unutmadım. Onun defasında yeniden ve yeniden hatırladığımı. İçimizde her zaman var olan birinin dilinden, kıbrın dilinden bir derdi anlatmak için kaybettiğim gönlümü bu satırlara. Kibrim galip geldiğinde diye bunu onunla anlattım. Hayal ettim ve hayalime inandım. Hem hayatında her şey bir rüya ise ve biz ismine “hayat” diyorsak?Tanıtım Metni