Lale-i Aşk

Evvela hep birlikte öykü sistemini hatırlayalım. Öykü ya da hikaye, gerçek hayatta yaşanmış ya da tasarlanmış bir olay dikkati celbedecek bitkiler kısa ve öz anlatan bir yazı türüdür. Anlatımda dağılım ve doluluk olması. Olay örgüsü, romandan daha az sayıda mevcut olması gereken karakterler, anlatılacak konuşmalar ve daha neler neler; açık veyahut sevindirici sonlar… Kolay değil ve zannederim ki hepiniz bu hususta benimle hemfikirsiniz. Hikâye (حِكَايَةٌ) ülkedeki Türkçeye Arapçadan başlıyor. Yazarın bu eserinde hem durum hem olay hikâyesine rastlamaktayız, her iki nevide öyküler kaleme almıştır. Öykülerini başarılı, hisyatla dolu ve tasvir ediyorum, devamının gelmesini de cân-ı gönülden bekliyorum. Gönlünün şiire daha fazla meylettiğini bilsem dahi farklılıklarını onun kalemine gücü katıp müellif hüviyetini de çok yönlü kılacaktır. Yazarımızın yazarlık tutkusunun ömrü boyunca devam etmesi, düş, düşünceleri ve ayrıntıları yazıya dökmekten vazgeçmemesini temenni ediyor; ürünlerini daha güzel güzide ürünlerii neşrederken görmeyi diliyor ve şu iki âyet-i celîle ile yazımızı noktalamak istiyorum: وَلَا تَقُولَنَّ لِشَايْءٍ اِنِّـي فَاعِلٌ ذٰلِكَ غَداًۙ ﴿٢٣﴾ اِلَّٓا اَنْ يَشَٓاءَ اللّٰهُؗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ اِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسٰٓى اَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّـي لِاَقْرَبَ مِنْ هٰذَا رَشَداً ﴿٢٤﴾ “Allah dilerse (inşallah)” demeden hiçbir şey için, “Şu işlem yapılıyor” deme! Unuttuğun takdirde Rabb'ini an ve “Umarım Rabb'im bana, doğruya bundan daha yakın yolu gösterir” de (Kehf Sûresi, 18/23-24). Tanıtım Metni