Dunk Adası'ndan Son Yapraklar

Birkaç saat önce heybetli dimdik duruşlarıyla övünen devasa hindistan cevizi ağaçları, kökünden sökülmüş, dipten kırılmış ya da acınacak açılarla eğilmiş halde yatıyor. Bazıları, yapraklarının Pazar sabahı güneşini selamladığı yerden elli metre uzakta, yine de hâlâ fındık yüklerinin parçalarını taşıyor. Devrilmiş bir palmiye, rüzgarın şeytaniliğinin ne kadar anlamlı bir örneğini sunuyor! Sıradan fırtınalarda, yaprakları bir kadının çözülmüş saçları gibi rüzgarın önünde savrulur, ona ürkek bir direniş gösterir; ama palmiye ağacı işkence eden kasırgaya boyun eğdiği gibi, iradesine itaat ederek eğilir, gücü önünde eğilir, kaprislerine kapılır; zarif hareketlerin hiçbir işe yaramadığı bir zaman gelir. Rüzgar vahşi yolunu bulacaktır. Ağlayan palmiye yere serilmiş, yırtılmış ve darmadağınıktır, sanki bir saman çöpü gibi sürüklenir ve felaketli yığınlar halinde diğer zafer ve ihlal ganimetleriyle birlikte yığılır.