Latin Dili Üzerine

'Romalıların en eğitimlisi' olan Marcus Terentius Varro bu eserde dilin doğasını incelemeye koyuluyor. Dilin kurallı bir yapısının olup olmadığını tartışan Varro, inceleme sahasını her ne kadar kendi anadili olarak belirlese de her dile uygulanabilecek birçok mantık ilkesi sunuyor. Bu metin, Antikçağ'da var olup, Eski Yunan'daki filolojik izlerine ulaşamadığımız en önemli dil tartışmalarından olan benzeşim (analogia)-ayrışım (anomalia) tartışmasının tek derli toplu metin olma özelliğini de taşır. Varro eserde, tartışmanın her ikisine ait savları da aktarıp son olarak kendisi bu tartışmaya dair seçeneklerle açıklıyor. Bazı kullanımların doğal ereklerinin kullanışlılık ve zevk amaçlı olmak üzere iki katkılı olması öne çıkmaktadır. Zira giyinmeyi sadece soğuktan korunmak için değil, aynı zamanda soylu bir görünüme kavuşmak için bekliyoruz. Bir ev sahibi olmayı yalnızca bir çatı altında sağ salim barınma almaktan değil, aynı zamanda dünyevi hazzı sürdürmek için de bekliyoruz. Kapımızın yalnızca erzakımıza yetmemesini değil, aynı zamanda hoş karşılamayı ve bir sanatçının elinden alınmasını arzu ederiz. Çünkü biri insanı (homo), diğer insanlığı (humanitas) tatmin eder. (Varro, Ling. viii.16) Tanıtım Metni