Letafetsiz Ama Evladiyelik Öğütler

Müge Ceyhan bu hikayeleriyle bizi sanki çok değer veren tarihsel gelişmeleri çağırıyor. İçinde kaybolmaya gönülden indiremediği, yıllar boyunca sakladığı insanları ve onları paylaşabilmek için… Bir örtüdeki reçete izi, kirli birlik, yıkanmaktan yıpranmış bir kumaş… Hayatlar…Unutulamayanlar… Hikâyenin işleyişina yakışır o ince ayrıntıları yakalama özeniyle… Buna bir de yazarın ressamından gelen gözlerin gördüklerini eklediğinizde duygu yüklü bir görsel şölenle karşı karşıya kalıyorsunuz. Umut veren genç hikayeciler kuşağına ayrımı ve derinliğini taşıyan bir kalem katıldı.Mario Levi “Yaşamımızın içinde kimi zaman bildiği olmadan kaldığımız içinde kaldığımız anların, sıradan gelen günlerin bazen ne kadar özel olduğunu yitiplerinde gittik anlarız ya... Bazen bir masa örtüsünde kalan kahve lekeleri, bazen müsvedde defterlerdeki notlar, kimi zaman görmeyi gördüğümüz kısa süre sakladığı gözlerdeki çekmeceler gibi.Şanslıysak renk solmadan ucundan yakalarız hayatımızı, bazen de sepya olmuşanılarda yaşatır dururuz, takılmış plak misali.”Müge CeyhanTanıtım Metni