Leyla, Mektubum Eline Ulaştı Mı?

Bulup kaybettiği bir şey olarak kalp, arıyor, deneyip yanılıyor ama yine de oyununu oynamaya devam ediyor. Hep özleyip beklediğim bir yer var. Bir ev, bir insan, bir hayal... Leylâ, Hayriye, Yılmaz, Özlem, Neriman ve isimli isimsiz daha insan, bularak ve yitirerek, hayatın damarlarında dinliyorlar kalplerinin oyunu. Kanat çırpıp kaybolduklarından sonra mesafelerini seyrediyorlar ömür boyu. İlay Bilgili, ikinci öykü kitabı Leylâ, Mektubum Eline Ulaştı mı? ile yeniden merhaba diyor okurlarına. Birbirinden farklı hayatların içine çekip bir ayna veren okurunun eline geçiyor. "'Ben,' dedim, 'cehennemi büyük bir hasret sanıyordum hep. Bir hapishane, hiç yaşlanmadan ve ölmeden, sonu kadar kalmak. Bitmeyen bir bekleyiş… Bir umut ediş ama inatla hiçbir şeyin olmaması…' Titreyen, kanla kaplı metronoma bakıyordu. 'Yine de yaşamak istiyordum,' dedim. Tanrı, bir kadınmış gibi, bir kadınınki gibi devam ediyordu Leylâ." Tanıtım Metni