Lirik Prenses Tezer

Edebiyat fakültesi fakültesi öğrencisi genç bir kız, hocası tarafından verilen Tezer Özlü'nün hayatını yazmak için verilen araştırmalara başladı ve karşılaşan bir gerçekle şaşkınlığa düşüyor. Yazarın yaşamıyla kendi yaşamı arasında izdüşümsel bir benzerlik vardır ve bu hastalığın sonradan çıktığı içsel yolculuklar onu her şeyin gerçek yerde hayal dünyasında belli değildi, içinden çıkılması imkansız bir sona sürüklenir. O, sıradan bir hayat yaşanmıştı... O, ikinci bir sıra dilde kitap yazıp, Marburg Edebiyat Ödülü'nü alan ilk Türk yazardı... O, adı “Lirik Prenses” olsa da hiçbir zaman bir masal prensesi kadar masum olamayan, masallarda yaşamadı, masal kovalamadı. Hikâyesinde kötü kalpli kırgınlık vardı belki de insanın yaralayan çırılçıplak gerçekleri vardı... O, şiddetli üslubu, ses dile getirişindeki korunmaz ve cesur dürüstlüğüyle okuyucunun kalbine girdi, sadece kaleminin ucuna kadar gelenleri yazdı... O, inandığı gibi yaşadı, sınır tanımadı, doğrudan "ben"i belki de kurtardı... O, çoğumuzun yaşadığı, yaşadığı direndiği gerçekleri vardı... Bu, onun gibi yalansız bir dünya özlemi çeken, kendi hayatımızı yapabilen, engel tanıyan güçlü kadınların ihtiyaçları vardı... Ancak... Ne ölümden korkmaktan ne de onu düşünmekten duydu ve bir kış günü, o sıradışı gülüşü solmadan bu hayatın gözü yumdu. Zaten, şairler erken ölürler derler... O bir şair değil diyenlere yazılan şu minicik satırlar yeter: “Bir uzaktan, bir ailenin olduğu bir yerdeyim. Yazarın yayınevimizden çıkan diğer kitaplar: Aşk O Kadar Aşk, İnadına Yaşanan Zararına Aşklar, Duygu Koleksiyoncusu Tanıtım Metni