Loka Mata Seneye Yine Gel

Bu kitap, bir kadının fantezi ve gerçeklik arasında oluşan güçlü bağ ile hayatta kalma mücadelesini anlatıyor. Ursula K. Le Guin'den “Fantezi de gerçeklik kadar yoğun ve eski”. Sahi, fantezi alışverişinin bir anlamı oldu mu? Suyun ortasında bir Frig tası… Taşın içinde ben… Bir o yana, bir bu yana savruluyoruz. Sudan buharları yükseliyor. Hava sıcak, çok sıcak… Bir yandan da korkunç bir yağmur yağıyor. Güçlü bir şekilde taşınıp sürdürülüp etrafa bakınıyorum. burada deniz mi? Sular gözlerime, ağzıma giriyor. Yer gök birbirine karışmış. Etrafımda hışırtıya benzer konuşmalar… “Korkma, başlangıçta da sadece su vardı” diyor upuzun, simsiyah parlayan, gencecik bir kadın. Bir su perisi gibi süzülerek geliyor ve her şeyi elinde tutarak çekiyor beni. Birilerimiz üste turuncu renkli çiçekler fırlatıyor. “Seneye yine gel, seneye yine gel” diye bağırıyorlar hep birden. Ödemeden sonra. "Birer katreyiz, onun birimiz, ummana kavuşmayı bekliyoruz. O, her şeyin tek kaynağı ve tüm varlıkları son durağandır," diyerek gülümseyerek. Tam o anda, arkadaşımın bıraktığım onca insan arasında annemi hissettiğin gibi. Yüzüne kazara bir ışık vurmuş gibi gözlerini kırpıştırıyor. Bana gülerek el sallıyor. İçimi bir huzur kaplıyor. Yağmura ve beynimi delen seslere aldırmadan derinlere dalıyor ve ana karnındaki bir bebek gibi büzülüp yeni bir hayata doğmak için bekliyorumTanıtım Metni