Lozan

Türkiye'nin Zaferi, Emperyalizmin Yenilgisi Sevr'den Lozan'a, 1920 Ağustos'undan 1923 Temmuz'una kadar yaklaşık üç yıl içinde Türkiye'nin ve Türklerin kötü kaderi tamamen değişti. Bu, modern insanlığın tarihindeki en etkileyici, en şaşırtıcı ve ilham verici değişimlerden biridir. Lozan Barış Antlaşması bu büyük değişimin uluslararası tescilidir. Lozan, Anadolu'nun merkezinde sıkıştırılıp yok edilmek istenen Türklerin, kazandıkları büyük bir patlama savaşının ardından, tüm dünyanın gözleri önünde gerçekleştirilen bir diplomasi savaşının zafer kaynağıdır. Lozan Barış Antlaşması ile Türkiye, uluslararası sistem “ötekisi” değil, “eşit” ve “egemen”in bir parçası olarak kabul gördü. Lozan Barış Antlaşması kurallarıyla, değerleriyle tam bağımsız, üniter, laik, çağdaş Türkiye Cumhuriyeti'ne zemin hazırlandı. Lozan, Türklerin yüz yılı aşkın bir süredir devam eden yıkımlar, bozgunlar, katliamlar ve ölümlerden kaynaklanan büyük travmayı sonlandırdı. Lozan Barış Antlaşması, emperyalist Batı'nın küresel düzeydeki ilk büyük işleminin kaybıdır. Lozan'da kapitülasyonların adamlarıyla Türkiye'nin tam bağımsız olması, emperyalizmin yıkılmaz sanılan yüksek surlarında büyük ve onarılmaz bir gedik açtı. Türkiye Cumhuriyeti, Lozan Barış Antlaşması'yla kurulmuş ve Atatürk'ün “Yurtta barış dünyasında barış” politikasıyla kurumsallaştırdığı “Lozan Barış Düzeni” sayesinde -şimdilik- yüz yılı aşkın bir süre boyunca tüm yıkıcı savaşlardan uzak kalmayı başarabildi. “Lozan hezimettir!” tezi ise Türk ulusuna ve Türkiye Cumhuriyeti'ne yönelik psikopolitik bir saldırıdır. Bu kitap, 1950'lerden beri devam eden bu kitapta karşı bilimsel bir karşı çıkıştır. “Sevr, ölüm halinde hasta olan bir ulusun 'defin ruhsatı' gibi yazılmış olabilir. Fakat Lozan, yalnız bu ruhsatı iptal etmeyen değil, aynı zamanda 'hasta' olmayışı ile bir ulusun sağlık belgesi olmuştur.” (Arnold J. Toynbee, Kenneth P. Kirkwood, “Türkiye; Bir Devletin Yeniden Doğuşu”) “Lozan'da onursuz bir barış imzaladık. Bu, İngiltere'nin başından beri imzalamış olduğu antlaşmaların en uğursuz, en umutsuz ve en kötüdür.” (Sir Andrew Ryan) Tanıtım Metni