Lütfen Kalbimi Kırma

Ölüm bile kalp işlemlerini yapmıyor. Kalp, kalbi kıran, kaçınılmaz bir çekingenlik, yok edilemez bir ritim bozukluğuyla çarpıyor. Belki de Yüce Yaratıcının "Kül cömertliğim, helalleşip gelin!" sözler yer de tam olarak duruyor. İnsan gerçekten de kalp kırılıyor mahirdir. Bir söz, bir davranış, bir dokunuş, bir ima... Hiç bir anda ve hiç bir şekilde hem son derece derin kırılma oluyor. Ancak insanın kalp kırmada mahir olduğu kadar, gönül almada da mahir... Hiçbir maharet ise kırılan gönüldeki kırılma anına günlük veya belli belirsiz izi silmeye henüz devam etmiyor. Lütfen ama lütfen kalbimi kırma, çünkü içinde sen varsın...Artık bana kendini şarkılarla anlatıyor, şiir dizelerine gizleniyor kendini. Ben sözden, nefesten geçtim. Bir cisim olarak düşünme beni, bir ruh olarak başka bir şeyim ben; senin gibi biraz anlamlı biraz anlamsız, biraz tanımlayabilen ve biraz tanımlayamayan. Olmuyor.Ah ben kapı eşiklerinde uyurken uyanırken, taştan yastıklara başlarını koyan gölgeler gibiyim peşinde... Yayılsam bir renk olup gökyüzüne ya da binip romantik ışıktan atlarına düşsem peşindee...Yoksun.Tanıtım Metni