Lüzumsuz Adam - Livaneli Kitaplığı

Lüzumsuz Adam'da Sait Faik'in 1940 ile 1948 yılları arasında yazdığı öyküler yer alıyor. Sait Faik'in öykücülüğünde dönüm noktası olarak kabul edilen bu kitapta şehir yaşantısından bunalan, kalabalıktan kaçan, sevgisizliğin içinde yalnızlaşan insanlar anlatılıyor. Lüzumsuz Adam, aynı zamanda flanör -aylak kent gezgini- tiplemesinin edebiyatımıza bir çalışmasıdır. Kentin sokaklarında kaygısızca dolaşan ve gözlem yapan karakterlerde korku, karamsarlık, bezginlik gibi duygular ön plandadır. Sait Faik'in kitabasını veren Lüzumsuz Adam hikayesinde şöyle anlatıyor: "Bineyim bir Boğaziçi vapuruna günün birinde. Bebek'le Arnavutköy önlerinde arka planda oturduğum odalardan kalkayım, çevrema bakayım; kimseler yoksa denizin içine bırakıvereyim." Tanıtım Metni