Ma Şekerdo Kardaş mı? N'etmişiz Kardaş? Dersim 38 Tanıklıkları

"Geride kalanları, kadınlar ve çocukların yüklerine tıkıp batıya sürdüler. Nereye gittiler, dönen dönemeyecekleri belirsizdi. Erzincan'da Karasu sınırında, Ilıç'ta Fırat sınırında beklediler. Belirsizlik içinde korku dolu günlerdi. Neticede Divriği'de iskân masaları vardı.İskân memurları her bir aileden artakalanları, Balıkesir, Çanakkale, Eskişehir vb. illerde bir köye verildi. Penceresiz kara vagonlara tıkılıp gönderildiler. Vardıkları İlk günler yadırgayan bakışlar ile geçti. 1947'de bir af çıktı, 'dönebilirsin' dediler. Yine de kaldılar. Yeni doğan çocuklar bu hikayenin içinde doğdular." Dersim '38'de büyük suskunluk birkaç yıldır çözüldü, bu konuda yayınlandı. Ma Şeker Kardaş'ın özelliği, bu travmaya yakın kişilerle bakmasıdır. Surbahan köyünün, çoğu toplu olarak Zini Gediği'ne gömülmüş kurbanlarından artakalanların hikâyeleri.Evvelleri ve ahirleriyle.İlhami Algör, “kalanların” hafızasıyla konuşuyor. 18. yüzyıldan bugüne, hayat, ailelerin, Rus işgalinin, Ermeni komşuların, kırımın, sürgünün, dönüşün, hatırlamanın ve hatırlanmak istenmeyen gizli hikâyesi. Hafızanın gediğine gömülenleri, arkeolojik tedavisiyle, usulca kazan bir kitap. Tanıtım Metni