Mahabharata - Udyoga (5. Kitap)

Irklara ve onların ortaya çıkardığı kültürlere hiç bölünmemiş olsaydı bu dünyada sadece “İnsan!” olarak canlılar yaşayacaklar. Kendilerini bu dünya efendileri olarak görmeyip, zamana ve onun arttırdıkları rızayı göstermep yok etmek yerine,“Kim ben?”“Nereden geldim?”“Neden bu dünyadayım?” Bunların hepsini sorgulamanın sonucunun sonucunu şekillendirecekti ve bunu yaparken hayatta kalma adına, özellikle kendi türü olmak üzere diğer canlıları yok etme özgürlüğü kendinde bulmayacaktı.Adı ne olursa olsun büyük olsun ötekileştirmenin, saflara ayırmanın bizim asla görmek istemediğimiz ve dayanamayacağımız dahimiz yıkım bira yolunu açmayı anlatan Mahabharata Destanı, tek bir bakışın üzerine kurgulanmıştır:Bir canlıyı yok etmek yaşlı olan zafer asla zafer değil, akan parayı kurtaracak kalp yarasıdır. Vicdanın yıkıldığı andır.Tanıtım Metni