Mahşerin Esrarı

Öyle bir sevdadır ki bu, ne yere sığar ne göğe… Onun herkesin ki, sevda demişler, aşk demişler ismine… Senin aşkınla şad olan gönlüm, sensizliğe mahkûm olsa da Mahşer’e kadar, içinde barındırdığım ahvalden müşteki değilim zerre kadar… Bilirim. Gül gibidir, miski amber gibidir aşk. Yusuf'a benzer… Kokusunu almayı ise ancak bir Yakup ister… Sevgiliye seçtiği her şeyi alıp gelsin, Gönül tahtımı ona elimle değiştirebilirim. Bakışlarıyla beni durmadan yakıp delsin Aşkıyla o sonu, “mahşer”e ereceğim. Esrar Dede'den başlayarak Şeyh Galib'e, III. Selim'le birlikte Saray'a uzanan ince uzun bir yol bu. Şeyh Galib'le Beyhan Sultan'ın mahşere ertelenen aşklarını gizemli kılan bir yol…Tanıtım Metni