Mandalina Kabukları

Biz insanınoğlunun başarısının ne parlaklığını bilmeden karşımızdaki insanın güvenini sağlayan buhranları da paylaşırız. Yani acılarımızı hiçbir zaman çekinmeden anlatırız. Anlattığımız insanlarımızı dinlerken belki kulaklarını dinlerken belki de gönüllerini.Sonuçta bir şekilde dinleyenlerimiz fazla. Anlatılabilirce. Gidebildiği yere kadar durmayız. Umudumuzu nasıl kaybettiğimizi, gözyaşlarımızın ayrıldığı, sıkıştırıldığımız nefeslerimizi derin iç çekişlerimizle nasıl birleştirdiğimizi, diğer bir deyişle oflamalarımızla susup kaldığımız, sonra da sağladığımız devam ettiğimiz kederlerimizi bir paylaşırız. Doğru ya, teselli kaynağıydı acılarımızı paylaşmak ! Paylaştıkça rahatlar ya insan, sakın inanmayın! Rahatlamaz! Acı da keder de sonuç gelir herzaman insanın.Anlattığı yerde kalan zannetsen de kederlerine ram olmuşsundur.Artık derdinle baş başa kalırsın.Bu sefer bir çok keşke girer hayatına…Tanıtım Metni